Erwin Zantinga wandelt langs alle strandpalen

30 uur lopen langs de rauwe randen van Schiermonnikoog

Als creatief avonturier heb ik de afgelopen jaren vele reizen gemaakt in verre landen. Maar liefst 160 kilometer lopen langs een uitgedroogde rivier in Marokko, op een gammel derdehands brakje van Moskou naar St. Petersburg fietsen of proberen 1.600 kilometer te skeeleren van zuid Engeland naar noord Schotland. Maar soms ligt het avontuur een korte bootreis verderop, op Schiermonnikoog - het eiland met meer vogels dan mensen.

Struinend langs de vloedlijn zal je ze ongetwijfeld gezien hebben; de robuuste strandpalen die over het eiland verspreid staan. Ze houden getrouw de wacht en vertellen ons waar we zijn. Bij Paal 3 haal je een verkoelend biertje, bij paal 7 ga je naar de Marlijn en vanaf paal 10 begint het avontuur écht. Zo leerde ik dat er verspreid over het eiland 28 hoofdpalen staan, die precies een kilometer van elkaar af staan. Wat nou als ik alle 28 hoofdpalen achter elkaar zou bezoeken, en over elke kilometer een uur zou doen? Ik zou de tijd hebben om alle prachtige details van het eiland in me op te nemen, op plekken te komen waar normaal alleen de hazen rennen en natuurlijk een fantastisch avontuur te beleven door 28 uur aan een stuk door te lopen, zonder slaap. Dus daar sta ik dan, in de duinen bij paal 1, op een septemberochtend in 2018, klaar om alle 28 hoofdpalen te bezoeken.

De eerste drie palen laten zich relatief makkelijk vinden, de westerduinen zorgen ervoor dat ik direct wat hoogtemeters maak. Vanaf de hoogste duin (24 meter) zie ik het eindeloze strand voor me liggen. Na foto’s en notities voor het boek dat ik over deze reis ga maken loop ik snel door naar het strand, waar de storm van afgelopen week mooie patronen heeft achtergelaten. Zeesterren, een keur aan prachtige schelpen en aangespoelde kwallen - de giften van de Noordzee liggen voor het oprapen.

Een klein kronkelig duinpad zorgt ervoor dat ik de komende palen makkelijk kan vinden, terwijl de zon langzaam in de zee zakt en een oranje gloed over de duinen laat vallen. Als ik bij paal 10 aankom, is het helemaal donker. Ik ben nu 10 uur aan het wandelen en heb nog 18 uur te gaan, waarvan het grootste gedeelte door zompige en uitgestrekte kwelders. Ik volg een klein pad naar de uiterste oostkant van het eiland in het pikkedonker. Buiten het schijnsel van mijn hoofdlampje zie ik naast gras en bloemen niet veel. Ik navigeer op de maan en de vuurtoren die in de verte seint.

De oosterkwelder, even woest als prachtig. Duizenden vogels huizen hier, net als pijlsnelle hazen. Er zijn geen bomen, hoogstens wat duindoornstruiken. Hierdoor hebben de elementen vrij spel. De palen hier zijn niet mooi rood en zwart geverfd, maar verweerd en afgebladderd als een zeeman die jaren op zee doorgebracht heeft. Zout en wind getekend in de groeven van het gezicht. Verhalen van snijdende noordoosters en springtij getekend in de vormen, verf en gaten in het hout. De uitgeleefde palen beginnen als veilige havens te voelen. Bakens van veiligheid in dit uitgestrekte en lege landschap. Ik loop door het hoge gras en ruik de zilte kruiden onder mijn voeten. In de verte wordt de lucht lichter en dient de ochtend zich aan. Ondertussen ben ik bij paal 20 aangekomen. Nog 8 te gaan.

De laatste kilometers zijn een uitputtingsslag als ik over de dijk richting paal 28 sjouw. Door deze wandeltocht te maken, heb ik een connectie met het eiland opgebouwd die ik nooit meer vergeet. De ruigte die hier nog te vinden is, is bijna uitgestorven in het aangeharkte Nederland. Wandelingen door deze ruige plekken vragen natuurlijk wel voorbereiding; passende kleding, genoeg proviand en het plannen van de route.

Van de wandeltocht heb ik een boek gemaakt; de Slow28. Een fotografisch en geschreven reisverslag van deze uren langs de rauwe randen van Schiermonnikoog.

Voor de actieve Schierganger is er ondertussen de Fatbike Tour Schiermonnikoog. Een begeleide fietstocht in de voetsporen van deze reis. Verhalen, anekdotes en natuurlijk kilometers strand inclusief. Zo is er toch nog avontuur te vinden in Nederland, en die is slechts een bootreis verwijderd.

Lees hier de overdenkingen van Broeder Paulus tijdens zijn wandelingen